Travel StoriesΕλλάδα

Ένα ταξίδι νύχτα στο Αιγαίο

λυκιά μου Ανακρέτι…

Τέσσερις λέμβοι διάσωσης μου κρύβουν τον ορίζοντα. Θυμάμαι ακόμα εκείνη την μοναδική φορά που με περίμενες στο λιμάνι.

Τι όμορφα ξημέρωνε και ας έβρεχε όλη την νύχτα στο Αιγαίο.

Έφτασα δυο φορές στην κουπαστή, ίσως και τρεις, μα θαύματα δεν γίνονται…

Ποτίζεις άραγε την λεμονιά;

Έφυγαν οι ραγάδες απτό χαμόγελο σου;

Αλήθεια, χαμογελάς περισσότερο τώρα;

Ταξίδι προς τον Νότο.

Ένας δρόμος το Αιγαίο.aigaio_2Από το ακρωτήριο Άσπρο (28°16’E) της Μικράς Ασίας έως το ακρωτήριο Κουμπουρνού, το βορειοανατολικό άκρο της Ρόδου, δια μέσω του νησιού έως το ακρωτήριο Πρασονήσι, έπειτα νοτιοδυτικά έως το σημείο Βρόντος (35°33’N) της Καρπάθου, δια μέσω του νησιού έως το ακρωτήριο Καστέλο, το νοτιότερο άκρο της Καρπάθου, έπειτα νοτιοδυτικά έως το ακρωτήριο Πλάκα της Κρήτης, δια μέσω του νησιού έως την Άγρια Γραμβούσα, από το βορειοδυτικό άκρο της έως το ακρωτήριο Απολυτάρες των Αντικυθήρων, δια μέσω του νησιού έως το βράχο Ψείρα, στα βορειοδυτικά του νησιού, έπειτα βορειοδυτικά έως το ακρωτήριο Τραχήλι των Κυθήρων δια μέσω του νησιού έως το ακρωτήριο Καραβούγια και έπειτα βορειοδυτικά έως το ακρωτήριο της Αγίας Μαρίας της Ελαφονήσου (36°28′N 22°57′E). Ελλήσποντος: Μία νοητή γραμμή από το ακρωτήριο της Έλλης έως το ακρωτήριο του Κουμ Καλέ (Σίγειο).

Έτσι ορίζει ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός τα όρια του Αιγαίου πελάγους.

Πάνω σε τούτο τον δρόμο, μικρές πολιτείες γεννήθηκαν και χωριά. Φτιάχτηκαν νέες πατρίδες και πολιτισμοί που μεγαλούργησαν. Οικονομία, εμπόριο, τουρισμός, έρωτες…

Πόσα μυστικά κρύβει τούτη η θάλασσα, πόσους καημούς. Πόσα τραγούδια δε γράφτηκαν για αυτήν, πόσα ποιήματα.

Μα και πόσοι δεν χάθηκαν στα νερά της, αναζητώντας το αύριο.

Δρόμος και πόρτα τούτα τα νερά.aigaio_3Σε είδα να περνάς τον δρόμο τις προάλλες, δεν σου μίλησα, δεν θα άκουγες, ποτέ δεν είδες.

Προστέθηκαν κι άλλα σύνεργα διάσωσης, τώρα μίκρυνε ο ορίζοντας. Περισσότεροι ”περίεργοι” πλησιάζουν την κουπαστή.

Ταξίδι προς τον Νότο λοιπόν. Ταξίδι, η ελλειπτική μεταφορά του ανθρώπου, από έναν τόπο, σε έναν άλλο.

Γλυκιά μου Ανακρέτι,

H θάλασσα μοιάζει απόψε να μας κάνει τα χατίρια, λίγος αέρας, μποφόρ που δεν τα νοιώθεις, μόνο το μαύρο είναι παντού το ίδιο.

Δεν φανταζόμουν πως υπάρχει και μαύρο βέρτικο…

Μα δεν παραπονιέμαι πια γλυκιά μου και σε ποιoν να παραπονεθώ;aigaio_4Ποιος να καταλάβει τι ρόλο παίζουν αυτές οι παχουλές κίτρινες γραμμές πάνω στο μπλε του μπλε.

Μα ούτε κι εγώ κατάλαβα ποτέ, γιατί στα ταξίδια αλλάζουν πρόσωπο οι άνθρωποι. Γιατί καμώνονται πρόσωπα άλλα, άλλων ρόλους και περιφέρονται νωχελικά κάποιοι, νευρικά κάποιοι άλλοι στο κατάστρωμα, ρουφώντας ατέλειωτα τσιγάρα.

Και εγώ μαζί τους στο deck 8, να βλέπω έναν μικρό Γαρμπή που εκπαιδεύεται.

Κάποιοι βιάζονται να πιάσουν θέσεις για τον ύπνο τον μετά, οι πιο νέοι περιστρέφονται γύρω από την αδράνεια της έτσι κι αλλιώς ανενεργής πισίνας, χαζεύουν το ” NO DIVING ”, ” ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΒΟΥΤΙΕΣ ”… και αναπολούν αμέσως τις διακοπές που τέλειωσαν.

Μοιάζει όμορφη η νύχτα απόψε, μέχρι και εγώ το παραδέχομαι που με την νύχτα φίλο δεν με λες.

Κοντά στα ανοιχτά της Φολεγάνδρου τούτος ο μικρός Γαρμπής τράνεψε και θέλει να ευνοεί τους χορευτές και τους ερωτευμένους. Το βλέπεις στα σώματα ετούτων των παιδιών, που κάθονται σιωπηλοί στο άσπρο πλαστικό και θαυμάζουν το σκοτάδι. Εκτός κι αν κάτι βλέπουν…aigaio_9Περασμένη πια η ώρα, οι περισσότεροι έχουν πάει στις καμπίνες τους. Κάτι λίγοι απομείναμε στους αέρηδες και στην αγκαλιά της. Μια αγκαλιά που θα κρατήσει ζωντανούς, όσους πλήξη νοιώθουν ή έχουν πάψει πια να ονειρεύονται. Και θα είναι ακόμα πιο γλυκιά, σε όσους από την αρχή το ομολογήσουν.

Να μπορούσα να δω μέσα της τα μυστικά που κρύβει.

Την κοιτάζω τούτη την θάλασσα ώρες τώρα και σκέφτομαι, πως γίνεται τούτη η απεραντοσύνη να μην έχει δρόμους λαξεμένους, να μην έχει παιδιά να παίζουν στις αλάνες της, γέρους να δίνουν συμβουλές. Πως πέταξε από πάνω της ο Ίκαρος, γιατί την τραγουδούν τόσο πολλοί οι άνθρωποι, γιατί την φοβούνται;

Φτάνω στο ρέλι και το αγγίζω. NS SEWAGE RM NO.3.

Κοιτάζω και την κοπέλα που ώρα τώρα ”γράφει” χιλιόμετρα. Ροζ φούτερ, παντελόνι φόρμα μαύρο, σακίδιο στους ώμους για να ξεγελάει τα βάρη της. Βηματίζει πλώρη – πρύμνη και τανάπαλιν, που να πας αλλού κιόλας. Τις γυροφέρνει ο αέρας τα μαλλιά, ούτε μια ανηφόρα, ούτε μια κατηφόρα η θάλασσα. Μόνο βυθός στο πήγαινε.

Κοντοστάθηκε και τούτος στο ρέλι. Το άγγιξε λίγο, το χάιδεψε. Χάζεψε για λίγο το μαύρο, πέταξε μέσα της το τσιγάρο του. Έκανε να φύγει, έφτασε στην πόρτα, κοντοστάθηκε και ξαναγύρισε να θαυμάσει.aigaio_8Ο Μορφέας από ώρα έχει γίνει ο κυρίαρχος του ” παιχνιδιού ”. Εγώ δεν αγωνιώ, δεν τα πάω καλά μαζί του καιρό τώρα. Μου αρέσει που έχει άπλα, μου αρέσει που μπορώ να παρατηρώ τα κοιμισμένα σώματα, προσπαθώ να μαντέψω τι όνειρα να βλέπουν, προσπαθώ σχεδόν κρυφά να τραβώ φωτογραφίες. Μοιάζει με παιχνίδι θάρρους ή θράσους. Δεν με ενδιαφέρει ίσως για πρώτη φορά η φωτογραφική αρτιότητα, δεν θέλω απόψε να είναι οι φωτογραφίες μου υπόλογες…

Μόνο το ταξίδι με ενδιαφέρει.

Ούτε καν η γη που πάω να ανταμώσω. Αν ήταν άλλη φορά, θα λαχταρούσα να δω την κορυφή του Ψηλορείτη, να ακούσω κοντυλιές, να μυρίσω θυμάρι από τον Γιούχτα.

Μα απόψε είναι αλλιώς.

Ξημερώνει καλή μου. Τα νερά αρχίζουν να ασημίζουν, μουσικές με υποδέχονται, Μεσόγειες, ταξιδεμένες και ταξιδιάρικες, όπως η Muwashahat, που πέρασε από εδώ, όταν από την Ανδαλουσία, έφτασε στις ακτές του Λιβάνου.

Λείπει από τα χρόνια το μηδέν, δεν τους ταιριάζει η πρόσθεση, μήπως η αφαίρεση είναι το σωστό;aigaio_7Τούτη είναι η μοίρα των ” καταραμένων ” του κόσμου, στα λευκά να περιφέρονται και ασυγκράτητα το μαύρο να γυρεύουν ή και αντίστροφα.

Να αφουγκράζονται σειρήνες ασθενοφόρων και να τολμούν να πιστέψουν, πως σάλπιγγες της Ιεριχούς ηχούν στα λαθεμένα θέλω τους.

Να εύχονται νυχθημερόν.

Το ίδιο είναι…

Ακούγεται το σύρσιμο του σίδερου.

Φτάσαμε Ηράκλειο.aigaio_5Το κομμάτι γράφτηκε ακούγοντας:

1. Lamma bada “Muwashah of Arab-Andalusian tradition”

2. DJ-Kicks: Thievery Corporation

3. Lena Chamamyan – Lama Bada yatathana (لما بدا يتثنى)

4. Mani – Τα Όνειρα Μας

5. ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ ΘΑ’ΑΝΕΒΩ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ (ΠΕΤΡΟΠΕΡΔΙΚΑ)

6. Λουδοβίκος-Τα δάκρυα είναι δυο λογιώ

7. Moe Kabha Dabka Falasteeniya

8. omar alabdallat

9. Pink Floyd – Comfortably Numb

10. Γιάννης Αγγελάκας – Σαράβαλο

Μέσω
Φωτογραφίες, Κείμενο: Σπύρος Τσακίρης

Σπύρος Τσακίρης

ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ: ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ-VIDEOGRAPHER Γεννήθηκε το 1962 στη Ζαχάρω Ηλείας. Από πολύ νωρίς άρχισε να ασχολείται με τη φωτογραφία. Από το 1987 εργάζεται στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», καλύπτοντας όλα τα μεγάλα ελληνικά και διεθνή γεγονότα. Από το 1999 είναι υπεύθυνος του φωτογραφικού τμήματος της εφημερίδας (καθημερινό, κυριακάτικο φύλλο, www.enet.gr). Έχει καλύψει θέματα όπως: Εμφύλιος στη Βοσνία, 1o και 2ο Πόλεμο του Κόλπου, εμφύλιος στο Λίβανο, πτώση Σοβιετικής Ένωσης, γεγονότα στην Αλβανία, πτώση Τσαουσέσκου στη Ρουμανία, Κοσσυφοπέδιο '89, εμφύλιος στη Ρουάντα, πείνα στην Αφρική, Κούρδοι, τον βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, καθώς και τα γεγονότα στην Παλαιστίνη και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Πέρα από την επικαιρότητα, έχει φωτογραφήσει σε χώρες όπως: Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία, Συρία, Σαουδική Αραβία, Αρμενία, Τανζανία, Κένυα, Νότιος Αφρική, Αίγυπτος, Κύπρος, Ολλανδία, Βέλγιο, Ουγγαρία, Αυστρία, αποτυπώνοντας τη διαφορετικότητα της ανθρώπινης δραστηριότητας και την παρουσία της στο περιβάλλον. Παράλληλα, έχει συνεργαστεί με το διεθνή τύπο, με το γαλλικό πρακτορείο IMAPRESS και το γερμανικό ACTION PRESS. Θέματά του έχουν δημοσιευθεί στα μεγαλύτερα ελληνικά και ξένα περιοδικά, όπως «ΓΑΙΟΡΑΜΑ», «Flame of Life», «ΔΙΦΩΝΟ», ελληνικό και ισπανικό «National Geographic», “STERN”, “TIME”, “PARIS MATCH”, “NEWSWEEK” κλπ. Από το 2009 είναι μέλος του IEPA (International Environment Photographers Association). Επίσης είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και της ΕΦΕ (Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας). Φωτογραφίες του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, σε διεθνή μουσεία. Επίσης φωτογραφία του βρίσκεται στην παγκόσμια συλλογή για τις καλύτερες φωτογραφίες του αιώνα που πέρασε. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις. Έχει ολοκληρώσει μεγάλα projects με θέματα «Τα παιδιά μπροστά στο νέο αιώνα», «Οι άνθρωποι του τύπου στην Ελλάδα», «Ψαράδες», «Άνθρωπος και Περιβάλλον». Ασχολείται παράλληλα με τη σκηνοθεσία multimedia και ντοκιμαντέρ. Έχει ολοκληρώσει τέσσερα ντοκιμαντέρ. Συγκεκριμένα τα μικρού μήκους «Vrooom» 32΄, «Μπαϊάσα – Βοβούσα» 17΄ και «Ο Θησαυρός της Λιμνοθάλασσας» 17΄, το οποίο και βραβεύθηκε το 2003 από το National Geographic και προβλήθηκε στο φεστιβάλ ECOCINEMA 2003. Επίσης το ντοκιμαντέρ, μεγάλου μήκους «Flamingo» 90΄, μία μουσική ταινία με τους Πυξ Λαξ που κυκλοφόρησε στην αγορά με τη μορφή DVD. Ακόμη, για λογαριασμό της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» σκηνοθέτησε το 2014 το ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους «ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ». Σήμερα συνεργάζεται με μεγάλα ελληνικά και διεθνή ειδησεογραφικά ΜΜΕ και διδάσκει σε σεμινάρια και δυναμικά workshops, δίνοντας έμφαση στα multimedia. Δημιούργησε την ιστοσελίδα www.carnetdevoyage.gr και εργάζεται ως Φωτογράφος του Προέδρου της Βουλής, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Τέλος, συνεχίζει να δημιουργεί ντοκιμαντέρ με ενδιαφέρουσες ιστορίες. https://www.instagram.com/tsakiris.photography/ Spyros Tsakiris Photography|Facebook/ tsakirisphotographer@gmail.com

Σχετικά Άρθρα

Back to top button