City StoriesΕλλάδα

Αθήνα: Μια “άλλη” βόλτα στην πόλη

Δεν συνηθίζω τις βόλτες, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, στο κέντρο της πόλης. Περισσότερο, γιατί δεν μου αρέσουν οι “χειρουργικές” παρεμβάσεις στις πλατείες της, με διάφορα σχέδια και φιλοδοξίες των τελευταίων Δημάρχων, από το 1990 και μετά.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν στιγμές που χρειάζομαι, για εσωτερικούς λόγους, αυτή την επίσκεψη στο ιστορικό κέντρο, την Ομόνοια και τους γύρω δρόμους για την ακρίβεια.

Σηκώθηκα πρωί πρωί, λες και ήθελα να προλάβω όλα τα μαγαζιά κλειστά, ανέβηκα στο λεωφορείο της γραμμής, απόλαυσα την κίνηση και σταμάτησα στο μέγαρο του ΟΤΕ. Από εδώ, είπα μέσα μου, φίλε θα περπατήσεις και θα μεταφέρεις με προσοχή ότι δεις στους φίλους σου στο internet. Έτσι και έπραξα. Τα καταστήματα κλειστά, εκτός αυτά του καφέ και τοστ, που περιμένανε τον κόσμο, με τις βιτρίνες έτοιμες και τη μυρωδιά του καφέ να σπάει τη μύτη των περαστικών.athens__07

Μια πρώτη κλεφτή ματιά, στα νεοκλασικά που επιβίωσαν της ανάπτυξης και της αντιπαροχής. Φανάρια, η σταθερή μου αγάπη, τράβηξα μερικά. Μετά η ΓΣΕΕ, με τις διαμαρτυρίες πολιτών “καταχωρημένες” στους τοίχους της. Εμφανή τα σημάδια της αδικίας…

Στα ξενοδοχεία της Πατησίων, κοντά στο κέντρο, η πρώτη έκπληξη. Αντανακλάσεις φωτεινές της πόλης πάνω τους. Δεν αφήνεις τον φακό σε τέτοιες στιγμές, ιδίως αν έχεις στο αίμα σου στοιχεία φωτογράφου, οπότε καταλαβαίνετε…

Συνεχίζω, για πολλοστή φορά, να αναρωτιέμαι γιατί το ΜΙΝΙΟΝ έχει αυτά τα άθλια πανιά πάνω του και τόσα χρόνια δεν ξαναφτιάχτηκε το κτίριο αυτό. Όσο τα σκέφτομαι αυτά και φωτογραφίζω τις κατασκευές, το μάτι μου παράλληλα τρέχει σ’ ένα παράξενο τύπο που μιλούσε σε κινητό και πηγαινοέρχονταν κοντά μου. Κάποια στιγμή, κατάλαβα το λόγο. Το χέρι του απλώθηκε όσο μπορούσε σ’ ένα μισάνοιχτο παράθυρο αυτοκινήτου, έξω από την είσοδο ξενοδοχείου…

Δεν άντεξα να κάνω πως δεν βλέπω, δεν γίνεται. “Ψάχνετε κάτι;” τον ρώτησα. “Μπορώ, να βοηθήσω;”…δαγκώθηκε, κιτρίνισε, μάζεψε το χέρι. “όχι, κάτι κοίταζα” και βιαστικά έφυγε προς την 3η Σεπτεμβρίου. Φώναξα στο ξενοδοχείο, ευτυχώς ο συντηρητής του ασανσέρ που ήταν μέσα διαπίστωσε ότι δεν πρόλαβε να του πάρει τίποτα. Αυτή είναι η ομορφιά της πόλης, δεν ξέρεις σε τι θα βρεθείς μπροστά…athens__06

Συνέχισα τη βόλτα μου, ελπίζοντας ότι κάτι ενδιαφέρον θα μου κινήσει το ενδιαφέρον. Πλησιάζοντας το παλαιό κτίριο της Εθνικής τράπεζας στην Πανεπιστημίου βλέπω ένα χέρι με ένα καφέ ή τσάι να ξεχωρίζει, μαζί με κάτι πόδια πίσω από μια κολόνα. Το τράβηξα, συνέχισα να δω γιατί το κάνει αυτό, τι νόημα έχει. Ένας αλλοδαπός μισοκοιμισμένος, κρατούσε με το ένα χέρι το κεφάλι του και με το άλλο το ποτήρι, προσπαθώντας να ξυπνήσει.

athens__04

Η ζωή στην πόλη, είχε αρχίσει να δίνει κίνηση. Ήδη, όλες οι έξοδοι των σταθμών του ηλεκτρικού είχαν πιαστεί από πωλητές κινητής τηλεφωνίας που τάζανε δώρα για ένα αριθμό, το μεροκάματο να βγαίνει.

Στην πλατεία Ομονοίας, στη σημερινή άθλια μορφή της, κάτω από κάτι ελιές ξυπνούσαν άστεγοι από την ενόχληση του ήλιου και των περιστεριών. Κουβέρτες παντού και σακούλες…

Οι πρώτες μαντήλες, συνηθισμένο πλέον για την Ομόνοια ξεχώριζαν στις διαβάσεις, στην πλατεία, αλλά και στα καφέ της περιοχής. Προσεγμένες, έδιναν το δικό τους χαρακτήρα, στην Αθήνα. Πίσω από το παλιό Δημαρχείο της Αθήνας, αρκετοί χρήστες, αδιάφοροι για τους περαστικούς, με ενέσεις περνάγανε το λευκό θάνατο στο αίμα τους.

Κανένας πλέον δεν φοβάται, δεν ενδιαφέρεται, δεν αναρωτιέται, όταν διασχίζει ένα δρόμο γεμάτο χρήστες. Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί αναισθησία, ευαισθησία υπό την έννοια ότι δεν θέλει να ενοχλήσει τον κόσμο τους ή να παρέμβει κριτικά στις συνήθειές τους, δεν ξέρω τι, αλλά κάτι είναι λάθος…

athens__03

Συνέχισα στα κινέζικα μαγαζιά, τα αραβικά μπακάλικα, τα καλοκαιρινά, όπου τα σημαιάκια φωνάζανε στον άνεμο για το εμπόρευμα, το εστιατόριο Πασά, αυτά των μπαχαρικών, των παστουρμάδων… Βγήκα στην Πειραιώς. Στη στάση, ένα ζευγάρι συνέχιζε τον ύπνο του, αδιάφορο για κάθε περαστικό που προσπαθούσε να χαλάσει την ηρεμία του. Συμβαίνουν κι αυτά…

Η Κουμουνδούρου άδεια, ελάχιστοι χρήστες μόνο γυρίζανε, για βρουν κανένα φίλο. Μια μεγαλούτσικη κυρία με πλησιάζει ευγενικά, “έχετε τσιγάρο για κέρασμα;” “δεν καπνίζω κυρία μου.”, “μήπως θέλετε να πάμε κάπου;” “βιάζομαι κυρία μου”. Έτσι έληξε άδοξα, η προσέγγιση για ένα γρήγορο στον κόσμο του “sex in the sity”.

Λεωφόρος Αθηνάς. Άστεγος, που μύριζε από χιλιόμετρα, γύριζε από τον ένα στον άλλο και ζητούσε απαιτητικά 2 ευρώ. Δεν έπαιρνε τίποτα, αλλά απτόητος συνέχιζε. Έδειχνε να έχει περάσει από καιρό στα όρια της τρέλας και ίσως γι’ αυτό δεν είχε μέχρι σήμερα ενταχθεί σε κάποιο κοινωνικό πρόγραμμα, που θα μπορούσε να του προσφέρει τα βασικά και την καθαριότητα…

Όλη η Λ. Αθηνάς, από την αγορά μέχρι την Ομόνοια, μια επαιτεία. Δεν ξέρω αν αποφέρει έσοδα το συγκεκριμένο σημείο, αλλά πάνω από τριάντα άτομα διεκδικούσαν τα κέρματα των βιαστικών.athens__02

Στην Ομόνοια, ο τουρισμός της πόλης γύριζε με διαφημίσεις των τουρκικών αερογραμμών, η ζέστη και ο αέρας κάνανε χαρμάνι τα  σκουπίδια της και τα μοίραζαν απλόχερα. Η βόλτα τέλειωνε με υπόσχεση για νέα σύντομα. Η πρωτεύουσα, δεν ξεχνιέται τόσο εύκολα, έστω κι αν δεν μας δίνει την καλύτερη εικόνα της…athens__01

Μέσω
Φωτογραφίες, Κείμενο: Γιάννης Βέλλης

Γιάννης Βέλλης

ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ Μέχρι το 2004, Ειδικός Γραμματέας της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας. Δημιουργός και διευθυντής του Φεστιβάλ "Ημέρες Φωτογραφικής Δημιουργίας - Φωτογραφικός Κόσμος". Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές και συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας. Φωτογραφία του από το Μοναστηράκι έχει επιλεγεί για τηλεκάρτα του ΟΤΕ. Διεθνείς διακρίσεις σε διαγωνισμούς της FIAP. Έχει πάρει το 1ο βραβείο φωτοκριτικής του περιοδικού "ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ". Το 1ο βραβείο για την ομορφότερη και χαρακτηριστικότερη φωτογραφία της Ηπείρου από μεγάλη διαδικτυακή ειδησεογραφική εφημερίδα της Ηπείρου. Το φωτογραφικό περιοδικό "Qpticon" του έκανε αφιέρωμα με φωτογραφίες από Στρασβούργο και Βοσνία. Η κυριακάτικη εφημερίδα "Η εποχή" έχει φιλοξενήσει δύο φορές, στις γιορτές της, φωτογραφίες του που έχουν δημοσιευθεί σε αυτή. Συμμετείχε με φωτογραφίες του από την Ήπειρο στις εικαστικές εκδηλώσεις για τα 90 χρόνια του ΚΚΕ. Κριτής πανελληνίων φωτογραφικών διαγωνισμών. Στην εφημερίδα "Η εποχή" έχουν φιλοξενηθεί συνεντεύξεις που πήρε από τον Σπ. Μελετζή, Κ. Μπαλάφα και άλλους δημιουργούς φωτογράφους καθώς και άρθρα του για ιστορικά και δημοσιογραφικά φωτογραφικά αρχεία.

Σχετικά Άρθρα

Δείτε Επίσης
Close
Back to top button