Γκιόστρα στη Ζάκυνθο: Υπάρχουν ακόμη ιππότες
Ο χρόνος γυρνάει πίσω, αιώνες πριν, στην εποχή της Ενετοκρατίας κι η πόλη της Ζακύνθου μετατρέπεται σε ένα μεγάλο υπαίθριο θεατρικό σκηνικό. Ιππότες και Δεσποσύνες βολτάρουν στην πλατεία και στις ρούγιες, φορώντας τα καλά τους, την ίδια ώρα που έφιπποι κονταροχτυπιούνται για το έπαθλο…
Η Γκιόστρα της Ζακύνθου είναι ένα από τα παλαιότερα δρώμενα του νησιού και αρχικά διεξαγόταν κατά την διάρκεια του ζακυνθινού καρναβαλιού. Πλέον πραγματοποιείται το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος και συμμετέχουν αποστολές από την Ελλάδα κυρίως τα Ιόνια νησιά, αλλά και χώρες της Ευρώπης, με παρεμφερή πολιτιστική παράδοση. Παρουσιάζει εντυπωσιακούς αγώνες με άλογα, των οποίων οι αναβάτες αγωνίζονται με κοντάρια και ο νικητής κερδίζει, μεταξύ άλλων, την εκλεκτή του Δεσποσύνη!
Το έπαθλο εκτός της κυρίας , τα παλιά χρόνια, ήταν ένα ασημένιο σπαθί για τον πρώτο κι ασημένια σπιρούνια για τον δεύτερο. Ο κάθε ιππότης, έφιππος, προσπαθεί με το κοντάρι να πετύχει και να πάρει ένα δαχτυλίδι-κρίκο που είναι κρεμασμένος σε ένα ξύλινο δοκάρι. Νικητής είναι εκείνος που καταφέρνει τρεις επιτυχημένες προσπάθειες, αλλά και καλύτερο χρόνο από τους υπόλοιπους.
Τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί και η παιδική Γκιόστρα με νεαρούς ιππότες που παίρνουν μέρος στο ίδιο ακριβώς αγώνισμα, αλλά χωρίς άλογα!
Τις ημέρες της διεξαγωγής ολόκληρη η πόλη της Ζακύνθου μετατρέπεται σε πόλη μιας άλλης εποχής όπου όλοι πλέον μπορούν να λάβουν μέρος και ας μην ανήκουν στο Libro d’oro (κάστα ευγενών), όπως ήταν η απαραίτητη προϋπόθεση τα παλιά χρόνια. Επίσης, τόιε, την ημέρα της τέλεσής της Γκιόστρας, αφαιρούσαν από τα παράθυρα τις τζελουτζίες, τα κάγκελα, δηλαδή, που κρατούσαν φυλακισμένες τις γυναίκες στα σπίτια τους. Με τον τρόπο αυτό συμβόλιζαν τη ισότητα των δύο φύλων και δινόταν η ευκαιρία στις γυναίκες να παίρνουν μέρος στο έθιμο. Οι ρίζες του έφιππου αγωνίσματος κρατούν απ’ το Βυζάντιο, εν συνεχεία μεταφέρθηκε και στη Δύση και μετά την Αναγέννηση απέκτησε τη σημερινή, θεατρική του, μορφή.
Κυρίες με στολισμένα φορέματα με κεντήματα, πολύτιμες πέτρες και μαργαριτάρια, χτενισμένες περίτεχνα, αλλά και ιππότες με βαριές ενδυμασίες από ακριβά υφάσματα, όπως βελούδο και μετάξι, με κεντημένους τους θυρεούς των πόλεων που εκπροσωπούν, ξεχύνονται σε όλη την πόλη και ειδικότερα στις πλατείες Αγίου Μάρκου και Σολωμού -όπου κορυφώνονται και οι εκδηλώσεις- κρατώντας σημαίες και λάβαρα.
Τα αγωνίσματα ανηλίκων και ενηλίκων ξεκινούν κάθε φορά με μία παρέλαση όπου συμμετέχουν όλες οι αποστολές, η κάθε μία με το λάβαρο της και τον κεντημένο θυρεό.
Έτσι κυλλά συνήθως στο νησί της Ζακύνθου, το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος! Αξίζει τον κόπο μιας και είναι ένα ανεπανάληπτο δρώμενο και δεν θα το δείτε πουθενά αλλού στην Ελλάδα.