MissionsTravel StoriesΕλλάδα

Οδοιπορικό στα “νησιά της προσφυγιάς”: Α΄σταθμός Λέρος

Α πελπισία, εξαθλίωση, θάνατος. Οι εικόνες ανείπωτης δυστυχίας της σύγχρονης προσφυγικής κρίσης στα μεγάλα νησιά του Βορείου Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, δεν έχουν τελειωμό.
Κως, Λέρος, Σάμος, Χίος, Λέσβος. Τα “νησιά της προσφυγιάς”, όπως τα κατέγραψε η ματιά του δημοσιογράφου Ζήση Μούσιου.
Περισσότερες από 20.000 ψυχές βρίσκονται, τους τελευταίους μήνες, αφημένες στη μοίρα τους, στα πέντε  αυτά νησιά, συσσωρευμένες στις περίφημες “Ανοικτές Δομές Φιλοξενίας” (χειρότερες από σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης), που ούτε δομές είναι, ούτε δομές έχουν. Στην πραγματικότητα πρόκειται για άθλιες παραγκουπόλεις, φτιαγμένες πρόχειρα από κοντέινερς, τέντες και αντίσκηνα, διάσπαρτα στους ελαιώνες και στα χωράφια, εκτεθειμένα στις πιο αντίξοες καιρικές συνθήκες. Και να σκεφτεί κανείς πως ο χειμώνας μόλις μπήκε…
leros-22
Η έλλειψη τροφίμων και στοιχειώδους υγιεινής είναι η απόλυτη καθημερινότητα.  Τρωκτικά και φίδια δυσχεραίνουν τις απάνθρωπες συνθήκες. Ένα μπάνιο για εκατοντάδες άτομα, ανήλικα και ενήλικα. Η δυσοσμία των ανθρώπινων περιττωμάτων που δεν φεύγει ποτέ…
Η ζωή των προσφύγων και μεταναστών στα κέντρα υποδοχής δεν περιγράφεται με λόγια. Λάσπη, βρωμιά, αρρώστιες και ανθρώπινες απώλειες.
Μια 27χρονηΑφγανή  μητέρα κάηκε την προηγούμενη εβδομάδα στη Μόρια, ένα βρέφος από το Κονγκό, ηλικίας λίγων μηνών, κατέληξε από αφυδάτωση, μια ακόμη μάνα από το Αφγανιστάν έχασε τη ζωή της σε φωτιά το Σεπτέμβριο, ένα αγόρι μόλις 5 χρονών παρασύρθηκε από φορτηγό ενώ “έπαιζε” κρυμμένο σε χαρτόκουτο. Και τώρα μιλάμε για τις απώλειες σε “προστατευμένες” δομές, γιατί οι ψυχές που χάθηκαν στη Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια, μέσα σε αναποδογυρισμένες βάρκες, καταγράφονται πλέον σε πολλές χιλιάδες.
Οι αριθμοί αμείλικτοι.
Πάνω από 50% αυξήθηκαν οι μεταναστευτικές ροές στην Ελλάδα το 2019. Αυτό δείχνουν τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) για τις αφίξεις προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας μέχρι και τον Σεπτέμβριο. Συνολικά 7.049 πρόσφυγες και μετανάστες έφτασαν στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου τον Νοέμβριο. Και οι ροές συνεχίζονται καθημερινά…
Κάθε πλάσμα και μια ιστορία. Καταγράφεται στο βλέμμα. Δεν χρειάζονται λόγια. Τα μάτια τα λένε όλα.

Πέρασε κι αυτή η μέρα… Κι αύριο τι;

Α΄  ΣΤΑΘΜΟΣ ΛΕΡΟΣ
—Ξεκουµπιστείτε όλοι! Σας αρέσει να κοιτάτε τον τρελό;
Τότε κατάλαβα πόσο πανούργοι ήταν. ∆εν υπήρχε περίπτωση ν’ αλλάξουν. Είχαν καταστρώσει καλά το σχέδιό τους. ∆ιέδωσαν πως είµαι τρελός, κι έτσι όταν θαµ’ έτρωγαν δεν θα είχαν κανένα πρόβληµα µε τον κόσµο. Μπορεί να τους ευχαριστούσαν κιόλας. Το ίδιο έγινε και µε κείνον
τον παλιάνθρωπο που έφαγαν στο Λυκόχωρο. Παλιό κόλπο.
 Έπρεπε να µιλήσω σε κείνους τους ανθρώπους:
—Πρέπει ν’ αλλάξετε! Πρέπει ν’ αλλάξετε βαθιά µες στην καρδιά σας! τους είπα. Πρέπει να ξέρετε πως αύριο δεν θα
έχουν θέση στον κόσµο οι ανθρωποφάγοι. Αν δεν αλλάξουν οι ανθρωποφάγοι, θα φαγωθούν µεταξύ τους. Όσο κι αν
γεννοβολάνε, θα τους εξαφανίσουν οι πραγµατικοί άνθρωποι,όπως εξαφανίζουν οι κυνηγοί τους λύκους.
Όπως τα ερπετά!   («Λου Χσουν: To ημερολόγιο ενός τρελού»)
Κάθε μέρα φτάνουν κι άλλοι με τις βάρκες. Πώς να τους μετρήσεις πια; Τρεις χιλιάδες ψυχές, λένε τα στοιχεία, στοιβαγμένα γυναικόπαιδα, άνδρες νεαροί και ηλικιωμένοι, άρρωστοι αρκετοί από αυτούς, πονεμένοι. Όλοι πονεμένοι. Από την απώλεια της πατρίδας, από το ταξίδι, από το ταρακούνημα στη βάρκα. Έστησαν σκηνές στις λάσπες να κοιτούν το περιγιάλι. Μια επίφαση ελπίδας, να κοιτάς εξαθλιωμένος προς τη θάλασσα. Μπας και ξαναγυρίσεις από εκεί που έφυγες.
 Οι πιο αδύναμοι έχουν “προνομιακή” μεταχείριση. Τους έφεραν στο Ψυχιατρείο. Οι  154 ψυχικά νοσούντες  μαζί με 1500 εξαθλιωμένους εκτοπισμένους. Ποιος έχει τη πιο δεινή μοίρα;
 leros-8
 
 Οι τοπικοί άρχοντες μαζί με κατοίκους του νησιού τις τελευταίες μέρες κάνουν μπλόκα στο λιμάνι. Δεν αφήνουν άλλους να επιβιβαστούν. Το Blue Star Πάτμος έφυγε για το επόμενο νησί με το απελπισμένο φορτίο του. Είναι αποφασισμένοι να κάνουν το ίδιο με κάθε καράβι.
-“Να φύγουν από δω, δεν χωράνε”. “Κερδίσαμε μια μάχη, όχι τον πόλεμο”, φωνάζουν.
leros-15
 Ένας “πόλεμος” που δεν προβλέπεται να τελειώσει ποτέ…

Ζήσης Μούσιος

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ Μέλος της Ένωσης Συντακτών Μακεδονίας – Θράκης. Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος-ρεπόρτερ στα ΜΕΣΑ: ΣΚΑΙ, ΜΕGA TV, ΑΝΤ1 ΤV, ΑΝΤ1 Radio, ΕΡΤ. Στη διάρκεια της δημοσιογραφικής του πορείας έχει καλύψει μεταξύ άλλων σημαντικά θέματα στην χώρα και έχει πραγματοποιήσει αποστολές για την κάλυψη μεγάλων διεθνών θεμάτων.

Ντορίτα Λουκίσσα

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966 και σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο ΕΚΠΑ. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 άρχισε να εργάζεται σε έντυπα, αρχικά καλύπτοντας το διεθνές ρεπορτάζ. Σύντομα πέρασε στον χώρο των media και ασχολήθηκε με τον θαυμαστό τότε και ελπιδοφόρο ακόμη χώρο της τηλεόρασης, για λογαριασμό εφημερίδων και περιοδικών. Από άποψη δεν εργάστηκε ποτέ στην τηλεόραση, αλλά μόνο στο ραδιόφωνο και συγκεκριμένα του ΣΚΑΙ, την εποχή της άνοιξης της ιδιωτικής ραδιοφωνίας. Με το κλείσιμο της Ελευθεροτυπίας -τελευταία εφημερίδα στην οποία εργάστηκε- αποφάσισε να στραφεί στο διαδίκτυο και να ανακαλύψει την αδιάκοπη δραστηριότητα του ίντερνετ, συνεργαζόμενη με διάφορες ιστοσελίδες. Παράλληλα δραστηριοποιείται στο χώρο των multimedia.

Σχετικά Άρθρα

Back to top button