Αν δεις το Διακοπτό από τον κοντινό λόφο της Τράπεζας, μοιάζει σαν ένα κομμάτι γης να γλίστρησε από τα Καλάβρυτα και να κύλησε μέχρι την θάλασσα αφήνοντας πίσω του το φαράγγι του Βουραϊκού. Τα δύο αυτά κομμάτια γης, που ενδεχομένως κάποτε να ήτανε μαζί, συνδέει, από το 1896, το τρενάκι του Οδοντωτού.
Η μικροπολιτική κακοδαιμονία της Ελλάδας υπήρξε και τότε αφού το έργο το υλοποίησε ουσιαστικά ο Τρικούπης αλλά το εγκαινίασε ο Δηλιγιάννης. Έργο δύσκολο για εκείνη την εποχή αφού η γραμμή σκαρφαλώνει σε κλίσεις μέχρι και 17,5 % ανάμεσα σε στενά περάσματα και μικροσκοπικά τούνελ.
Οι πρώτοι συρμοί ήταν ατμοκίνητοι και μερικοί διατηρούνται μέχρι και σήμερα κυρίως στο Διακοπτό. Οι σημερινοί συρμοί Stadler είναι άνετοι και σύγχρονοι, με κλιματισμό και είναι βαμμένοι στα χρώματα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ οι οποίοι αντικατέστησαν αυτούς της Decauville οι οποίοι ήταν βαμμένοι στα παλιά χρώματα του ΟΣΕ, μπλε και χρυσό .
Το όνομα του συρμού προέκυψε από τα “δόντια” που βρίσκονται στο κέντρο των γραμμών και χρησιμεύουν στο να γαντζώνεται αυτός όταν οι κλίσεις είναι απαγορευτικές για ένα απλό τρένο. Το συνολικό βάρος του Οδοντωτού είναι 66 τόνοι, η μέγιστη ταχύτητα που αναπτύσσει είναι 40 χλμ/ω η οποία όμως πέφτει στα 15 στην ανωφέρεια με οδόντωση και στα 6,5 στην κατωφέρεια.
Το ταξίδι είναι όμορφο και εντυπωσιακό σε όλη την διαδρομή, με τον Βουραϊκό, τα πολύ στενά τούνελ και τα μικρά περάσματα όπου τα βαγόνια κυριολεκτικά “ξύνουν” τους βράχους αλλά και τις γραφικούς , πέτρινους σταθμούς με κυριότερο, εκτός φυσικά του Διακοπτού και των Καλαβρύτων, αυτόν του Μέγα Σπηλαίου.
Στα Καλάβρυτα
Μία ώρα μετά έχουμε φτάσει στα Καλάβρυτα. Γραφικά και πέτρινα στηρίζονται στο θερινό και χειμερινό τουρισμό (του χιονοδρομικού κέντρου) όπως μαρτυρούν τα δεκάδες καταστήματα σουβενίρ. Η πόλη όμως έχει συνδέσει το όνομα της με την μαζική εκτέλεση περίπου 700 αμάχων από όλη την περιοχή το 1943 από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής ως αντίποινα για την εκτέλεση 77 Γερμανών στρατιωτών. Το Καλαβρυτινό Μουσείο Ολοκαυτώματος έχει λίγα αλλά συγκλονιστικά εκθέματα και πρέπει να το δει ο κάθε επισκέπτης της πόλης.
Πεζοπορία
Όχι μόνο το τρενάκι, αλλά και η πεζοπορία στο φαράγγι έχει γίνει εδώ και χρόνια τουριστική ατραξιόν. Εγώ είχα την τύχη να γνωρίσω την διαδρομή από τον κύριο Γιώργο (για τους ντόπιους Γιοβά) παλιό Διακοπτίτη που μου έδειξε τα κατατόπια. Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί και περπατήσαμε για μερικά χιλιόμετρα δίπλα στις γραμμές διασχίζοντας τα στενά γεφυράκια στα οποία μαζεύονται καβούρια, είδαμε τα γλυπτά που διαμορφώνονται από τον χρόνο και την φύση με γνωστότερο το “δικαστήριο”, μια μικρή τρύπα πάνω στον βράχο του φαραγγιού που μοιάζει με …αίθουσα δικαστηρίου.
Ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει και την ενδιαφέρουσα πορεία που ακολουθεί ο Βουραϊκός ανάμεσα στους βράχους και μικρά ρέματα μέχρι να καταλήξει μέσω των μικρών αρδευτικών καναλιών που διακλαδώνονται σε όλο το Διακοπτό , στον Κορινθιακό.
Ο κεντρικός σταθμός του Οδοντωτού βρίσκεται στο Διακοπτό, περίπου 150 χλμ από την Αθήνα. Είναι πρόσφατα ανακαινισμένος και έχει χώρους στάθμευσης . Δίπλα από τον νέο σταθμό βρίσκεται το κτήριο του παλιού και πολλές παλιές μηχανές μαζί με το αμαξοστάσιο . Μην ξεχάσετε να δείτε και την προτομή του Διονύση Παπαγιαννόπουλου που καταγόταν από την πόλη.
Όσο για μένα θα ήθελα να αφιερώσω το κείμενο στον “Γιοβά” που δεν είναι πια μαζί μας.
