Morocco project: Όταν η μουσική συνάντησε τον ωκεανό (video)
Εφυγα από την Μοχαμέντια έχοντας βρει πραγματικούς φίλους και έχοντας παίξει και μοιραστεί μαζί τους όμορφες μουσικές και χρώματα. Έφτασα στο Ραμπάτ γύρω στις 7 το απόγευμα, άφησα τα πράγματα μου στο hostel που είχα κλείσει και κατέβηκα στο Mawazine Festival, ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ σε ολόκληρη την Αφρική.
Ο Μπομπίνο (ο σύγχρονος Jimmy Hendrix της Αφρικής) κάρφωσε την κιθάρα του και μας συνεπήρε σε μία ατελείωτη ρυθμική γκρούβα, με εκστατικές τάσεις, βασισμένη σε παραδοσιακά ρυθμικά και μελωδικά μονοπάτια αλλά με ηλεκτρικό ήχο.
Η συναυλία τελείωσε με τον απόηχο να μας κρατάει ακόμη ενωμένους, συντονισμένους. Συναντηθήκαμε με την φίλη μου την Γιούσρα, έχοντας μιλήσει νωρίτερα μέσω ίντερνετ. Μείναμε και οι δύο έκπληκτοι όταν αντιληφθήκαμε πως ο Αμίν που γνώρισα στην Μοχαμέντια (προηγούμενη στάση του ταξιδιού) ήταν πολύ καλός της φίλος. “Ωραία! Είναι και κάποιοι ακόμη φίλοι μου που πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίσεις και είναι εξαιρετικοί μουσικοί!”, μου είπε. Σε λίγο χαμογελούσαμε και σφίγγαμε ο ένας το χέρι του άλλου. Ο Σίμο Σαϊντί και η παρέα του…
Την επόμενη μέρα βρεθήκαμε έξω από την παλιά πόλη του Ραμπάτ για να περπατήσουμε, να τραγουδήσουμε, να δούμε και να ακούσουμε τον Ατλαντικό ωκεανό, να παίξουμε μουσική και να ηχογραφήσουμε 3-4 ώρες αυτοσχεδιασμού.
Ο Σίμο, ο Αλί και ο Άνας με παρέλαβαν για να μου δείξουν τον δρόμο αλλά και τις ψυχές τους…